Et Dieu... créa Stereolab
Bart's Flavor of the Month #51
Jouw maandelijkse overload van muzikale tips en ontdekkingen, overpeinzingen, playlists, linkjes, nieuwe favoriete muziek en mijn muzikale maand mei. Deze nieuwsbrief valt elke 1e van de maand in je mailbox als je je abonneert via onderstaande knop.
We hebben allemaal wel zo’n artiest of band. Zo eentje waar de meeste mensen bij het horen van de naam de schouders ophalen, maar van wie jij ondertussen wel het hele oeuvre in de kast hebt staan. Voor mij is dat STEREOLAB. Typisch een band die al jarenlang een zogenaamde ‘critics choice’ is, die andere artiesten noemen als invloed en favoriet, zonder ooit een groot publiek te hebben gereikt. Je kunt zeggen dat mijn afgelopen maand in het teken van deze band stond. Een korte introductie: deze Frans-Engelse band uit Londen rond Laetitia Sadier en Tim Gane (ex-geliefden) maakt sinds de vroege jaren 90 een vreemd soort amalgaam van jaren 60 Franse pop, jaren 70 Krautrock en jaren 80 indierock met een prominente rol voor antieke synthesizers en orgels, de Frans-Engelse zang van Sadier en onnavolgbare songs met teksten die verwijzen naar radicale filosofen en titels die zo mogelijk nog gekker zijn. Deze band draag ik al geruime tijd een warm hart toe en ik blijf hun muziek steevast draaien, ook al stopten ze in 2010 met nieuwe muziek maken. Ik kan moeilijk verklaren wat ik nou zo goed aan Stereolab vind. Ze hebben een uniek eigen geluid ontwikkeld dat tijdloos is, hun retro-futurisme is raar maar aantrekkelijk, elke plaat maakten ze weer een nieuwe stap en hun platenhoezen zijn prachtig. Kortom, dit is een perfecte band voor mij en ik snap het als anderen het totaal niet begrijpen.
Enigszins verrassend keerde de ‘groop’ zoals ze zichzelf noemen in 2019 terug op het podium. Ik stond vooraan toen ze op Best Kept Secret hun eigenwijze ding deden en later cureerden ze nog een editie van Le Guess Who in Utrecht. Ik dacht: wat fijn om ze weer eens te zien en die geweldige songs nog eens live te horen. De verbazing was nog veel groter toen een ruime maand geleden opeens Aerial Troubles het licht zag. Een nieuw nummer? Wacht even, en ook een nieuw album. Dat is onlangs uitgekomen en ik ben als een kind zo blij met Instant Holograms On Metal Film. Ja, het is weer zo’n onbegrijpelijke titel zoals Emperor Tomato Ketchup of Refried Ectoplasm. En ja, er is in essentie weinig veranderd aan hun typische Stereolab-sound. De elektronische bliepjes, de gitaarriffjes, de koortjes, de knipogen naar zowel easy listening als experimentele muziek. Alles is nog altijd heel erg Stereolab en dat is fantastisch. Weer zijn er de positieve recensies en erkenning vanuit de muziekpers. Dat zal ook nu weer niet leiden tot een grote publieke belangstelling. Maar dat is wat mij betreft helemaal prima. Stereolab is veroordeeld tot status van ‘indie darlings’ en dat past ze perfect. De nieuwe songs betoveren mij weer zoals ze dat ooit in de jaren 90 deden. Ik kan niet wachten om ze weer eens live te zien en dat ze me meenemen op een dansbare trip vol retrofuturisme en revolutionaire teksten over het einde van kapitalisme. Net als die keer dat ik ze in 1997 in Paradiso zag: “Dan blijkt wederom dat deze band in geen enkel hokje is in te delen. Ze is de logische optelsom van haar delen en invloeden, waarvan de uitkomst buitengewoon fascinerend is. Zowel op het podium als met haar imposante plaatwerk verblijft Stereolab in een andere dimensie, ergens tussen heden, toekomst en verleden.” That’s my kind of band. En toeval of niet: dat optreden vindt plaats op de dag dat deze nieuwsbrief uitkomt. Ik sta als een heuse fanboy vooraan, voor deze ene keer dan.
STAND VAN ZAKEN
mijn favoriete nieuwe song van deze maand: Elderberry Wine van WEDNESDAY
mijn favoriete nieuwe album van deze maand: Instant Holograms On Metal Film van STEREOLAB
mijn nieuwkomer van de maand: THE PILL
mijn muziekvideo van de maand: The Skin Of My Yellow Country Teeth van CLAP YOUR HANDS SAY YEAH
mijn volgende concert: STEREOLAB in Nijmegen.
FLAVOR OF THE MONTH #59
Terugkijkend was mei een wat rare muzikale maand. Er gebeurde niet overdreven veel opvallends. De nieuwe ARCADE FIRE viel wat tegen, ik was bij een indrukwekkend THE MURDER CAPITAL - inclusief aangrijpende Gaza-speech - en er was natuurlijk die release waar ik hierboven over schrijf. Het aandeel nieuw werk is in de de 59e Flavor-playlist ook wat mager, hoewel ik zeker blij werd van WEDNESDAY, MODEL/ACTRIZ, MEETSYSTEEM en KAE TEMPEST. Maar het is wel eens spetterender geweest. Maar goed, dat betekent niet dat de playlist mager is. Die is goed gevuld met verrassende songs die tot mij kwamen via de meest uiteenlopende kanalen: een fraaie documentaire (KAMIEL THOMAS), een Star Wars-serie (BRANDON ROBERTS) en een Skoda-commercial (SUKI WATERHOUSE). Goede muziek kun je overal horen. Maar je moet het wel opmerken.
GECOMPILEERD VOOR U
Volgens mij kun je de lijn doortrekken van het maken van mixtapes op je C90 via de 78 minuten op een CD-R naar de Spotify-playlist. Eigenlijk is er weinig veranderd sinds de eerste compilatie op een muziekcassette. Die had destijds alleen geen shuffle-functie.
Mijn favoriete festival staat weer voor de deur. Over een paar weken biedt BEST KEPT SECRET weer een heerlijke palet aan nieuwe en verrassende acts die drie dagen lang de Beekse Bergen onveilig maken. De bijbehorende playlist zorgt voor de nodige voorpret. Persoonlijke tips: HORSEGIRL, CASSANDRA JENKINS en natuurlijk de Ierse furie van KNEECAP.
Wil je up-to-date blijven met nieuwe releases? Abonneer je dan op mijn Spotify-playlists voor nieuwe tracks (2025 IN SONGS) en nieuwe albums (2025 IN ALBUMS). Deze worden wekelijks bijgewerkt en dan ben je weer helemaal bij.
GELUID & BEELD
In deze rubriek niets over mijn werkgever, maar wel enkele warm aanbevolen kijk- en/of luistertips.
De plaat van ELTON JOHN & BRANDI CARLISLE krijgt lovende reacties, maar is niet helemaal mijn cup of tea. Wel heel vermakelijk vind ik de bijbehorende - soms hilarische - documentaire die de twee volgt bij het maken van het album Who Believes In Angels?
Ook na zijn overstap naar RTL blijft Arjen Lubach uitstekende satire maken. En regelmatig duik hij diep in een onderwerp zoals die keer dat hij het verdienmodel van SPOTIFY uitploos. Grappig en informatief, dat werkt heel goed bij Arjen en zijn team.
Afgelopen maand blies Amerikaanse metalband BLOOD INCANTATION met hun liveshow het Nederlandse publiek weg. Ze lijken door te breken naar een groter publiek en dat verdienen ze. Zelfs voor een niet-metalhead als ondergetekende. De totstandkoming van hun doorbraakplaat in Berlijn is gefilmd en een fraai staaltje doe-het-zelven.
Nu te zien op Videoland: The TMF Story, een documentaire vol smeuïge verhalen over wat er achter de schermen bij muziekzender THE MUSIC FACTORY gebeurde. In de publiciteit is er veel aandacht voor de domme uitspraken van oprichter en vervelende oude man Lex Harding, maar de impact van deze zender op het Nederlandse muzieklandschap na 1995 is niet te onderschatten.
UIT DE KAST
Welke plaat trek ik deze maand uit mijn platenkast? De keuze is gevallen op het album Équinoxe van JEAN-MICHEL JARRE uit 1978.
De cassette is blijkbaar bezig aan een mini-opleving. Dat snap ik niet helemaal, hoewel ik in mijn leven genoeg van die compacte magneetbandjes in mijn handen heb gemaakt. Een beetje toevallig stuitte ik laatst op een tas vol tapes die ik bewaard had. Naast veel verzameltapes zat daar ook Équinoxe van Jean-Michel Jarre tussen. Dat succesvolle album van deze Fransman heb ik blijkbaar ooit op cassette gekocht of gekregen, waarschijnlijk talloze keren op mijn Walkman afgespeeld en daarna in de grote stapel verdwenen. Ten onrechte eigenlijk, want nu snap ik dat ik via Jarre (Lyon, 1948) in de wereld van de elektronische muziek terechtkwam. Aanvankelijk werd ik aangetrokken door de wondere geluiden die uit zijn jaren 70 synthesizers werden getoverd. Nog altijd blijft het geluid van dat soort antieke apparaten mij aantrekken. Erg proggy en spacey, zeker als ik er nu naar luister. Maar zijn gevoel voor melodie is bij de afgestudeerde componist altijd aanwezig, met het nodige melodrama. Jarre wordt terecht gezien als een pionier van elektronische muziek, ambient en new age. Na het succes van dit album en voorganger Oxygène werd hij nogal megalomaan met spektakeloptredens in China en Egypte. Dat is niet bijster goed voor je artistieke geloofwaardigheid. Maar als luistertrip blijft Équinoxe overeind en zie ik jaren later nog altijd wel de aantrekkingskracht van deze plaat, in de lijn van Tubular Bells of Pink Floyd. Ideale muziek om met je Walkman op weg te dromen, ondanks het hoge kitsch-gehalte. En voor mij de eerste stap naar de elektronische muziek die later zou volgen en schatplichtig is aan deze Franse pionier.
DE POPVERSLAG ARCHIEVEN
In oktober 2020 ben ik gestart om (een deel van) mijn recensie-archief uit de jaren 1991-2006 exact 20/25/30 jaar na publicatie op Twitter (of X zoals het nu heet) te delen. Dat blijf ik doen in deze nieuwsbrief. Aan jou of deze albumrecensies uit 1995, 2000 en 2005 de tand des tijds hebben overleefd.
Pas toen ik Trent Reznor en zijn NINE INCH NAILS een keer live zag viel bij mij het kwartje. Zo intens en overweldigend had ik het niet vaak meegemaakt. Daarna ben ik ook in zijn albums gedoken en die staan elke keer weer als een huis. Zo ook dit album #4 van 20 jaar geleden.
TERENCE TRENT D’ARBY bestaat al enige tijd niet meer. Hij heet nu Sananda Maitreya. Dus heet dit vierde nu op de streaming platforms Sananda Maitreya’s Vibrator. Nog altijd met een ruime handvol liedjes die voldoening geven.
Dit concert is me om meerdere redenen bijgebleven. Het Schotse IDLEWILD had 25 jaar geleden mijn hart veroverd met hun lyrische punkpop. Het concert in mijn toenmalige woonplaats vond echter plaats voor tien man en de figuurlijke paardenkop. Het eindigde wel met een gezellig biertje met de mannen.
Applaus, je hebt de Flavor of the Month #51 uit. Graag tot volgende maand. Ben je enthousiast en geabonneerd, deel em dan ook met gelijkgestemden via deze button.
Tot zover, tot volgende maand… hier zijn tot slot THE POSIES nog een keer.
Can you hear it? does the sound remind you?
Can you feel it? it’s gonna redefine you
The flavor of the month is busy melting in your mouth
Getting easier to swallow and harder to spit out